Beyaz Yakalıyı Oyalama Sanatı

İş hayatı acımasızdır. Kanunlar çalışandan yana gibi görünse de genelde işveren lehine ile sonuçlanır. Mobbing dersin, ispatlayamazsın; haksızlık var dersin anlatamazsın; motivasyonun düşmüştür performansı düşük derler. İşin içine bir de rekabet, ayak oyunları falan girince hep diken üstündesindir.   

Bu durumda işverenler, çalışmak istemediği işçilerle(beyaz yakalılar da dahil) yollarını bir sebeple ayırır.  Bu sebep ekonomik krizden, performans düşüklüğüne, ekip uyumsuzluğundan şirket küçülmesine kadar herşey olabilir.

Bununla birlikte madalyonun bir yüzü daha var. Çalışanın da mutlu olmadığı veya daha iyi kariyer fırsatları yakaladığı için ayrılmak istediği durumlar olabiliyor. Bu durumda düşünmesi gereken işveren oluyor.

Faydaların(Benefits) Zamana Yayılımı

İşverenler bunun için genelde çalışanının motivasyonunu artırmaya odaklanır. Motivasyon da diyince akla ilk olarak benefitler(ek faydalar) ve unvanlar(title) gelir. 

Ama eğer tüm bunları bir defada vermeye kalkarsa, geriye kalan zamanda çalışanların ayrılma istekleri bir şekilde tetiklenebilir. O nedenle çoğunlukla bu faydalar yıla veya yıllara yayılır. Mesela, tam ayrılmayı düşünürsün prim zamanı yaklaşıyordur. Prim tatmin etmiş veya etmemiştir ama bir kaç ay sonra bu defa da zamlar yaklaşacaktır, o beklenir. 

5 yılı tamamladıktan sonra ayrılmak istediğinde, yıllık izninin 14 güne geri döneceği aklına gelir. Arkasından terfi umutların olur. Biraz daha ileriki yıllarda da "kıdem tazminatım yanacak" diye düşünürsün. Ve sonunda çalıştığın yer artık senin -altından da olsa- kafesindir.

Bu şirketlerin önemli bir taktiğidir. Çalışana zararları ise, içinde bir girişimcilik ruhu varsa bunun ortaya çıkmasını engellemesi ve daha iyi olabilecek yeni fırsatlara yeterince odaklanamamasıdır. Bunun farkındalığına varıp, yılda en azından bir kez oturup mevcut durumu gözden geçirmek ve yeni fırsatları arada bir kolaçan etmek çok önemlidir. Bazen bekledğiniz faydalar, yeni fırsatların yanında çok küçük kalır. 

© 2017 masumrobot.com