Yeni bir terimle karşılaştım ve sizlerle paylaşma ihtiyacı hissettim:  Athazagoraphobia  Telafuzu zor duran bu kelime, tahmin ede...

Athazagoraphobia Tehlikesi


dışlanma, athazagoraphobia, önemsenmeme, yalnızlık

Yeni bir terimle karşılaştım ve sizlerle paylaşma ihtiyacı hissettim: Athazagoraphobia 

Telafuzu zor duran bu kelime, tahmin edebileceğiniz gibi bir fobi çeşididir. Nadir duyulmuştur. Unutulma veya ignore edilme yani yok sayılma korkusu anlamına gelir. Çocukluktan, yetişkinliğe ve yaşlılığa, aile içinden okul, mahalle ve iş hayatına kadar hayatın her evresinde insanın yaşanabilecek bir korkudur.
Çocukken oyuna alınmama korkusu vardır. 

Aile içinde babanın kendisini artık yetersiz hissetme ve karar merci'i olamama korkusu vardır.

Arkadaşlar arasında büyük bir hevesle önermek istediğiniz bir aktiviteye katılım olmaması veya bir aktivite varsa haber verilmeme korkusu vardır. 

İş hayatında, fikirlerinizin önemsenmemesi, kritik kararlarda yer almamanız, bir sohbet veya toplantıda söylediklerinize bir tepki verilmemesi korkusu vardır. Hatta bir noktadan sonra mobbing veya dışlanma olarak yorumlanır.

Bu fobinin en kötü yanı depresyon, özgüven eksikliği, utangaçlık ve pasifliğe neden olabilmesi. 

Bu fobinin üstesinden gelebilmek için bir çok insan ilaç tedavisini tercih eder. Ama benim tercihim ve tavsiyem böyle bir ortamdan yavaşça uzaklaşmak. Kendinizi daha önemli hissettiğiniz bir yerlere geçiş yapmak.Orada vakit kaybedip, psikolojinizi bozacağınıza gidin güzel kurslara,  kişisel gelişim aksiyonlarına, doğaya, ailenize, güzel arkadaşlarınıza...

© 2015 masumrobot.com


2 yorum :

  1. iş yerinde organizasyonel bir değişiklik oldu ise ve en değerli çalışanlardan biri iken, birden bire narsist ötesi bir yönetici geldi ve artık hemen herkez yöneticinin gözünde değersiz bilgisiz birer çalışan ise, söyledikleri ignore ediliyor ise, yılların deneyimlilerini hiçe sayıyor ise, Athazagoraphobia oluşmaması için, oluştu ise tedavisi için öneriniz nedir robot bey.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu artık toplu kıyıma girmiş. Aklıma gelen tek yöntem yazıda da bahsettiğim gibi, uzaklaşmak, ayrılmak. Mücadeleye girip yıpranmak daha maliyetli olabilir. Bunu psikologlara da sormak gerek aslında

      Sil